De transitie naar een slimmere werkweek in Nederland duurt me te lang. Te weinig bedrijven durven het voortouw te nemen, dus zal het vanuit ons moeten komen. Uitzonderingen daar gelaten, zijn de ideeën over de toekomst niet echt baanbrekend. Het kantoor staat nogsteeds centraal, net als 5 keer 8. De baas blijft betalen voor tijd op of aan het werk. Dat is de dobber waar de 40-urige werkweek op drijft. Daarom gaan we niet minder werken, want dat kost geld. Tegelijk wil de baas niet hetzelfde betalen voor minder uren. Tadaaa, impasse. Tijd voor actie.
Daarom lever ik 40% van mijn - toch wel lekkere - salaris bij Google in. Daar krijg ik 2 dagen per week vrije tijd voor terug. Tegelijk hou ik dezelfde functie, weliswaar met wat minder taken en verantwoordelijkheden.
Het doel is om meer uit mijn werkdagen te halen, minder met meuk bezig te zijn en meer energie over te houden. Minder werken is daarvoor de sleutel. Om dat te laten lukken zie ik een paar uitdagingen:
Deze uitdagingen zijn er nu ook, alleen is er geen noodzaak om ze op te lossen. Dat maakt dat we tijd en energie verspillen. Daar krijgen we dan wel voor betaald, omdat je voor de baas ‘aan het werk’ bent, maar dat maakt het niet waardevol. Het bijzondere is dat je baas dit weet en accepteert, maar niet hetzelfde wil betalen voor minder uren.
Hier is al veel over nagedacht. Als we niet langer uitbetaald krijgen op basis van de tijd die je aan het werk bent, waarvoor dan wel? Output en targets is te simpel en productiviteit meten is lastig. De oplossing ligt voor de hand, omdat we weten dat het kan werken: neem goede mensen aan die je vertrouwt en ga er mee experimenteren.
Misschien heb je niet de luxe om minder te gaan werken. Laat dat je er niet van weerhouden om aan de slag te gaan met de uitdagingen die er liggen voor een slimmere werkweek. Stuur deze editie eens door aan je baas, wie weet.
Wil je meer? 👇🏼
Een werkdag van 6 uur: het kan, het is nodig en het is tijd. Zo krijgen we het voor elkaar.
The Case for the 6-Hour Workday